Vertel eens wat over jezelf Mijn naam is Evi Schikanowski en ik ben eenentwintig jaar oud. Ik studeer nu al vier jaar in Leiden en zit nu in het eerste jaar van de bachelor Rechtsgeleerdheid en de bachelor Criminologie. Hiervoor heb ik mijn bachelor Russische studies afgerond waar ik onder andere de minor ‘Law, Culture and Development’ heb gevolgd. Het volgen van deze minor deed mijn interesse in het recht, dat ik al van kinds af aan heb, weer opbloeien. Daarom heb ik aan het einde van de bachelor Russische studies uiteindelijk besloten om de overstap naar rechtsgeleerdheid te maken.
Waarom ben jij lid geworden bij SOS? Omdat ik de bachelor Rechtsgeleerd niet voltijd maar deeltijd volg ben ik vaak ingedeeld in de avondwerkgroepen. Naar mijn ervaring is er hier weinig contact tussen de studenten, iets wat ik erg jammer vind en wel naar op zoek was. SOS bood mij een laagdrempelige manier om contact op te bouwen en te onderhouden met medestudenten. Dat is ook een van de redenen waarom ik de carrièredagcommissie bij SOS ben gaan doen. Op deze manier kon ik meer contact krijgen met medestudenten, maar ook een extern netwerk opbouwen dat anders niet zo makkelijk was geweest. Actief zijn bij een commissie is voor mij ook een manier om iets te doen voor de medestudenten.
Wat vind jij zo leuk aan strafrecht? Ik vind het strafrecht zo interessant omdat het veel te maken heeft met conflicten, sensatie en drama. Dat is iets wat ik nog niet zozeer terugzie binnen andere rechtsgebieden. Ook ben ik erg geïnteresseerd in de gedachtegang en het brein van de criminelen. De studie criminologie sluit hier precies op aan.
Op welke manier houd jij je naast je studie bezig met het strafrecht? Ik ben enorm fan Kees van der Spek en John van den Heuvel. Het is wellicht niet zozeer juridisch, maar hun programma’s laten goed zien hoe spannend en sensationeel de praktijk soms kan zijn.
Waar zie jij jezelf in de toekomst? Toen ik de bachelor Russische studies had afgerond stond ik voor een moeilijke keuze, gezien de carrièrepaden die die studie bood niet de wegen waren die ik per definitie wilde bewandelen. Ik zocht bredere carrièremogelijkheden en deze vond ik binnen het recht. Dat is nu enerzijds ook het lastige gezien er zoveel opties zijn binnen het recht, maar uiteraard ook binnen de criminologie. Ik laat het allemaal een beetje op mij afkomen. Eerst wil ik mij graag oriënteren binnen de vakgebieden en zien wat er mogelijk is. Dat is ook een van de redenen waarom ik de carrièredagcommissie bij SOS ben gaan doen. Zo kan ik op een laagdrempelige manier mijn gezichtsveld verbreden en tegelijkertijd medestudenten die met hetzelfde probleem zitten helpen.
Heb jij iemand naar wie jij opkijkt binnen het recht? Iemand waar ik bewondering voor heb is Julia Mekkes. Zij is influencer maar tegelijkertijd ook strafrechtadvocate. Op haar instagrampagina neemt zij haar volgers mee in de wereld van het strafrecht. Zij laat zien hoe bijvoorbeeld haar dag eruit ziet maar plaatst ook polls die de strafrechtelijke kennis van de volgers op de proef stelt. Op die manier maakt zij het strafrecht leuk en toegankelijk voor iedereen.
Stel jij zou advocaat worden, zouden er dan zaken zijn die jij niet zou willen behandelen? Dat vind ik een lastige vraag. Als we bijvoorbeeld zaken nemen met betrekking tot pedofilie vind ik het heel erg liggen aan de psyche van de verdachte. Indien de pedofiel berouw toont en zich bewust is van het feit dat het een ziekte is vind ik dat een ander verhaal als iemand totaal geen spijt heeft van zijn daden. Daarnaast vind ik het ook erg belangrijk dat een verdachte zelf wil dat hij geholpen wordt.
Op 8 december is SOS afgereisd naar een schietvereniging in Katwijk. Wij vertrokken om 18:50 met de bus naar de schietvereniging en wij werden daar warm ontvangen in de kantine. Na enkele instructies werden wij naar de schietbaan meegenomen, waar wij zelf mochten schieten met een geweer. De leden waren laaiend enthousiast en de competitieve drang onderling was hoog. Iedereen mocht in totaal 25 kogels afschieten, de eerste 15 waren ter oefening maar de laatste 10 werden genoteerd. Diegene die de beste score had bij zijn laatste tien kogels ging met een mooie prijs naar huis. Er werd afgesloten in de kantine met een borrel en iedereen ging voldaan naar huis. Het bestuur kijkt terug op een succesvolle activiteit en een unieke ervaring.
Hieronder zijn enkele sfeerbeelden te zien van Schot in de roos.
Vertel eens wat over jezelf Mijn naam is Jasmijn Wolf en ik ben 21 jaar. Ik studeer al vier jaar in Leiden, heb hier de bachelor Rechtsgeleerdheid gevolgd en doe nu de master Privaatrecht. Tijdens mijn bachelor heb ik het Honoursprogramma gevolgd waar ik veel heb geleerd. Het Honoursprogramma benadert een praktischere invalshoek en zoekt meer verdieping in het recht, iets wat ik miste in de reguliere opleiding. Momenteel werk ik bij een deurwaarderskantoor en daarvoor heb ik drie jaar bij een advocatenkantoor gewerkt.
Waarom heb je voor het recht gekozen? Mijn interesse in het recht is gegroeid toen ik het vak maatschappijleer kreeg op de middelbare. Zelf heb ik een sterk rechtvaardigheidsgevoel dat onder andere voortkomt uit dingen die voor mij onrechtvaardig voelen zoals trial by media.
Waarom ben jij lid geworden van SOS? Ik hoorde voor het eerst van SOS van een vriendin van mij die in het bestuur zit. Ik zocht vooral een manier waarop ik naast mijn studie met medestudenten in contact kon komen en waarmee ik dezelfde interesses deel. Wat ik het leukste vind aan SOS is dat je met studenten in aanraking komt die allemaal in een andere studiefase zitten. Het is een mengelmoes van eerstejaars tot aan masterstudenten. Omdat ik andere studenten wilde leren kennen ben ik de congrescommissie gaan doen binnen SOS. Het was voor mij een laagdrempelige manier om naast mijn studie met het strafrecht bezig te zijn en meer mensen te leren kennen.
Wat vind jij interessant aan het strafrecht? Wat mij trekt aan het strafrecht is dat het maatschappelijk relevant is. Met name in deze tijden waar trial by media een enorm grote rol speelt, maar ook de onafhankelijkheid van de rechter in twijfel wordt getrokken bij maatschappelijke kwesties zoals het klimaat.
Waar zie jij jezelf in de nabije toekomst? Dat vind ik nog moeilijk om te zeggen. Ik heb al drie jaar bij een advocatenkantoor gewerkt en werk nu bij een deurwaarderskantoor en dat laat mij zien dat er nog veel meer is binnen de wereld van het recht dan louter advocatuur. Het lijkt mij ook erg leuk om een tussenjaar te nemen in het buitenland. Ik ben eerlijk gezegd een beetje klaar met de rechtenstudie en ben toe aan even heel wat anders, een frisse start. Universiteit Leiden biedt verschillende exchange programs aan en bij een van die programma’s kun je in een ander land een andere ‘studie’ onderzoeken. Mij zou het gaaf lijken om psychologie te studeren omdat dat vrij universeel is. Het liefst zou ik naar Spanje gaan, een land waar er wel een cultuurverschil is maar dat toch relatief dichtbij huis is zodat mijn vriendinnen en familie mij nog eens kunnen bezoeken.
Wie zie jij als voorbeeld binnen het recht? Ik heb niet per se één voorbeeld binnen het recht. Wie ik bijzonder vind zijn Inez Weski Gerald Roethof en Stijn Franken. Deze drie hebben allen gemeen dat zij zeer welbespraakt zijn en tactisch in woordgebruik. Dat kan ik erg waarderen in een advocaat.
Op 10 november heeft de OM-lezing met Gerrit van der Burg plaatsgevonden. Dhr. Van der Burg is de voorzitter van het college van procureurs-generaal, zij bepalen het nationaal opsporings- en vervolgingsbeleid. Hij heeft veel verteld over zijn carrière als Officier van Justitie en over zijn tijd bij de politie. Er waren veel enthousiaste, betrokken studenten aanwezig die allemaal hun vraag aan dhr. Van der Burg hebben kunnen stellen. Hierdoor werd de lezing erg interactief. SOS kijkt terug op een zeer geslaagde en informatieve ochtend.
Het 86e bestuur der SOS v.l.n.r: Melanie Ondunk, Thinnart Platter, Yara Vermeer, Marit Freudenberg en Savyon van Beek.
In deze editie van Lid van de maand spreken wij deze keer geen lid van SOS maar zullen jullie worden geïntroduceerd aan het 86e bestuur der SOS. Ieder bestuurslid wordt het vuur aan de schenen gelegd waardoor jullie hopelijk het bestuur ook beter leren kennen.
Vertel eens iets over jezelf Mijn naam is Yara Vermeer en aankomend jaar zal ik de rol van Praeses vervullen binnen het 86e bestuur van SOS. Ik ben 25 jaar en woon vlakbij Leiden, in Alphen aan den Rijn. Momenteel volg ik de master Public International Law en hierna zou ik graag nog de master Straf- en Strafprocesrecht volgen of verder studeren in het buitenland! Naast mijn bestuursfunctie ben ik ook werkzaam als Moot Court videotrainer en ben ik twee dagen per week te vinden op de afdeling Sanctierecht van Van Doorne.
Wat zouden mensen niet van jou verwachten? Wat mensen wellicht niet van mij zouden verwachten is dat ik een echte karaoke-fanaat ben! Mijn ultieme karaoke song is “My heart will go on” van Celine Dion. Helaas klink ik alleen niet hetzelfde…maar dat mag de pret niet drukken!
Als jij de Ab Actis zou moeten omschrijven als een drankje, wat zou dat dan zijn? Als ik Thinnart zou moeten omschrijven als een drankje zou dat een shotje pure vodka zijn. Hij lijkt onschuldig maar slaat vervolgens in als een bom. Wie houdt er nou niet van vodka?
Wat is jouw favoriete strafrechtarrest? Mijn favoriete arrest is het Hoornse taart-arrest; HR 19-06-1911, W 9203. Dit is een van de eerste arresten waarmee ik in aanraking kwam binnen het Strafrecht en tevens een klassieker. Hierin geeft de Hoge Raad een duidelijk voorbeeld van voorwaardelijk opzet, wat in casu de doorslag gaf voor een veroordeling tot moord.
Waar kijk jij het meest naar uit? Ik kijk er uiteraard het meest naar uit om vernieuwende activiteiten te bedenken en te organiseren met mijn medebestuursleden. Oh en mijn masterdiploma behalen is ook niet verkeerd.
Vertel eens wat over jezelf Mijn naam is Thinnart Platter en ik ben dit jaar Ab Actis van SOS. Ik ben 20 lentes jong en kom oorspronkelijk uit Groenlo, gelegen in de idyllische achterhoek. Ik zit in mijn derde jaar van mijn bachelor maar daar zal naar alle waarschijnlijkheid nog wel een vierde jaar bij op komen. Daarna wil ik graag de master straf- en strafprocesrecht doen. Ik werk daarnaast nog bij restaurant De Klok in Leiden en ik geef tentamentrainingen bij AthenaStudies. Verder ben ik lid bij Augustinus.
Wat zouden mensen niet van jou verwachten Wat mensen niet van mij zouden verwachten is dat ik vroeger topsporter was. Ik heb bij het nationale team van karate gezeten en meegedaan aan NK’s, EK’s internationale wedstrijden etc. Ik ben begonnen toen ik zes jaar was en ik ben gestopt toen ik ongeveer 17 was omdat ik onder andere in het prachtige Leiden ging studeren.
Als jij de Quaestrix zou moeten omschrijven als een drankje, wat zou dat dan zijn? Als ik Marit zou moeten omschrijven als een drankje dan zou dat een shotje B-52 zijn. B52 is een shotje gemaakt van 1/3 Kahlua, 1/3 Baileys en daarbovenop 1/3 Cointreau en die Cointreau steek je daarna in de fik zodat je een brandend shotje hebt. Het smaakt naar een warme coffeeshaker van de keyzer in een shotglaasje. Het eerste gevoel dat je bij het shotje en Marit krijgt is warmte en gezelligheid en je hebt meteen zin in nog eentje. Daarnaast moet je het shotje dus aansteken en dat doet mij denken aan Marits grandioos aanstekelijke lach.
Wat is jouw favoriete strafrechtarrest Mijn favoriete strafrechtarrest is de Wokmoord. De Wokmoord is een van de meest bizarre moordzaken van Nederland en wordt gekenmerkt door zijn macabere details (het slachtoffer wordt vermoord, in stukjes gehakt, gefrituurd in een wok, in vuilniszakken gestopt en verspreid door de nabije omgeving). Dit is mijn favoriete arrest omdat het zo’n ridicuul verhaal is waarvan je denkt dat het zich eigenlijk alleen in films afspeelt maar het gebeurt dus ook in het echt. Daarnaast verbaast het mij dat iemand dusdanig geestesziek kan zijn dat hij iemand vermoord en wokt.
Waar kijk jij dit jaar het meest naar uit? Ik kijk het meeste uit naar de studiereis die SOS ieder jaar organiseert. Mij lijkt het enorm leuk om met het bestuur en de leden op vakantie te gaan. Maar ook lijkt het mij interessant om te zien hoe het strafrechtelijke systeem in andere landen er aan toe gaat.
Vertel eens wat over jezelf Hi, ik ben Marit en ik mag dit jaar als Quaestrix jullie rekeningen komen plunderen! Ik ben 24 jaar oud en ben opgegroeid in de mooiste stad van Nederland: het pittoreske Almere. Momenteel ben ik bezig met het schrijven van de masterscriptie en dan is het voor mij helaas alweer tijd om onze mooie universiteit te verlaten.
Wat zouden mensen niet van jou verwachten? Ik ben stiekem fan van Suzan & Freek en kan alle liedjes meezingen.
Als jij de Assessor Secundus zou moeten omschrijven als een drankje wat zou dat dan zijn? Savyon is precies een Aperol Spritz: in het begin een beetje moeilijk te verteren, maar als je ‘m eenmaal in je hart hebt gesloten komt ‘ie er ook niet meer uit. Altijd nét iets anders dan je verwacht, maar juist daarom zo verrassend leuk!
Wat is jouw favoriete strafrecht-arrest Mijn favoriete strafrecht-arrest is het Meer & Vaart-arrest. Het leuke aan dit arrest vind ik dat je met dit verweer de rechter lekker scherp kan houden.
Waar kijk jij dit jaar het meest naar uit? We hebben plannen voor een Moorddiner verderop in het jaar, dat lijkt me heel erg leuk! Tevens ga ik in april op wereldreis wat betekent dat ik SOS helaas moet verlaten maar de vereniging is in goede handen.
Vertel eens wat over jezelf Ik ben Melanie Ondunk en ben 21 jaar. Afgelopen september ben ik begonnen met de master Straf- en Strafprocesrecht. Ik kom uit Hoofddorp en daar woon ik nu ook. Naast mijn functie als bestuurslid bij SOS ben ik ook werkzaam als brugwachter in de Haarlemmermeer.
Als jij de praeses zou moeten omschrijven als een drankje wat zou dat dan zijn? Als ik Yara zou moeten omschrijven als een drankje dan zou dat een Esma (espresso martini) zijn. Dit is één van Yara’s favoriete drankjes en omschrijft Yara omdat ze veel energie heeft en een stijlvolle dame is.
Wat is jouw favoriete strafrecht-arrest? Mijn favoriete strafrechtarrest is het Verpleegsterarrest. Dit arrest is me bijgebleven, omdat ik het nog steeds bijzonder vind hoe er zulke grote fouten in het ziekenhuis gemaakt kunnen worden.
Waar kijk jij dit jaar het meest naar uit? Het komende jaar kijk ik het meeste uit naar de gezelligheid op alle verschillende activiteiten die we gaan organiseren. Ik kijk vooral uit naar het juridische congres dat er dit jaar wordt georganiseerd omdat ik daar het begeleidend bestuurslid van ben.
Vertel eens wat over jezelf Ik ben Savyon van Beek, 22 jaar oud en zit in de eindfase van mijn bachelors rechten en fiscaal recht. Ik heb mijn roots in Maastricht: een stad waar overigens vele bekende strafpleiters zijn begonnen aan hun carrière.
Wat zouden mensen niet van jou verwachten? Veel mensen verwachten niet dat ik een ontzettend brede muzieksmaak heb. Ik brul ‘die Zauberflöte’ van Mozart net zo hard mee als ‘kleine jongen’ van onze eigen Hazes. Dat laatste het liefst in een kroeg. Verder houd ik ook van jazz, rock en rap, maak ik zelf muziek (piano, voornamelijk klassiek) en dicht ik graag.
Als jij de Assessor Primus zou moeten omschrijven als een drankje, wat zou dat dan zijn? Melanie gaat deze waarschijnlijk niet leuk vinden, maar ik ga Melanie met water vergelijken. Ik weet dat zij zelf wellicht liever met een gin tonic wordt vergeleken, gezien ik haar dat het vaakst zie drinken, maar feit is nou eenmaal: we kunnen niet zonder Melanie: we hebben haar elke dag nodig, net als een verfrissend glas water. Ze is enorm pienter en Pietje precies. Dat zijn de mensen waarmee je wilt besturen!
Wat is jouw favoriete strafrecht-arrest? Mijn favoriete strafrechtarrest? Simpel: het Porsche-arrest. Het is een heerlijk arrest om te lezen en heb er vorig jaar heerlijk op kunnen pleiten bij de NSPC. Daarnaast was ik als eerstejaars erg verrast dat er met die casuïstiek geen sprake was van voorwaardelijk opzet. – Dat was toch echt het moment dat abstracte begrippen als opzet en schuld gingen leven bij.
Waar kijk jij dit jaar het meest naar uit? We hebben een fantastisch team verzameld. Iedereen heeft unieke kwaliteiten die onze vereniging mijlenver kunnen krijgen. Ik kijk ernaar uit om SOS nog meer te zien groeien. Wat minder algemeen kijk ik ook uit naar de Pubquiz, omdat ik dol ben op feitjes en presenteren.
Lizzy: Ik ben Lizzy en ik ben 23 jaar. Ik doe, net zoals zo’n beetje iedereen bij SOS, de master Straf- en strafprocesrecht. Ik heb wat langer mijn bachelor gedaan en ook nog een bestuursjaar tussendoor gedaan, maar daarna ging ik gelijk door van de bachelor naar de master. Ik heb Ilse leren kennen in de EL CID want ik was haar EL CID mentor, en toen zijn we elkaar weer tegengekomen bij strafrecht dus dat is heel erg leuk. Qua hobby’s heb ik niet hele spannende dingen te noemen. Het blijft meestal wat oppervlakkeriger, zoals Keeping Up with the Kardashians of RTL 4-programma’s kijken. Ik studeer veel en werk ook bij een strafrechtkantoor dus dan vind ik het wel heel fijn om in mijn vrije tijd echt even volledig te ontspannen.
Ilse: Ik ben Ilse, ik ben 21 jaar, en ik doe ook mijn master Straf- en strafprocesrecht hier. Ik kom ook gelijk door uit de bachelor, wat ik in 3 jaar moest doen omdat ik graag het Honoursprogramma wilde volgen. Door corona werd dat wel iets makkelijker gemaakt qua planning. In mijn vrije tijd bak ik heel graag, ik maak taarten en cakes. Macarons vind ik het leukst om te maken. Daarnaast heb ik een beetje uit de hand gelopen kamerplantenobsessie wat me meer geld kost dan mij lief is. Maar ook ik ben niet vies van een goede RTL 4-avond!
Mijn naam is Hamza Duprée en ik ben 25 jaar. Ik kom uit de buurt van Eindhoven. In 2016 ben ik naar Leiden gekomen en ben ik begonnen met criminologie. Na een jaar ben ik er ook rechten bij gaan doen. Ik vond criminologie heel erg leuk, rechten ook, maar ik vond criminologie eigenlijk wel leuker dan rechten. Ik kon echter met criminologie niet de banen doen die mij leuk leken. Vooral bij het OM werken sprak mij heel erg aan en dat was voor mij wel echt het zwaartepunt. Daar moet je rechten voor hebben gedaan, en bij voorkeur strafrecht natuurlijk, en dat vond ik ook erg leuk dus daarom heb ik hier ook voor de Master Straf- en strafprocesrecht gekozen. Na het afronden van mijn beide bachelors ben ik in september 2021 met de master begonnen en hoop deze qua onderwijs binnen een jaar af te ronden.
Waarom strafrecht?
Naast dat ik natuurlijk ben begonnen met criminologie, merk ik zelf al sinds het begin van mijn studie dat ik het gewoon heel interessant vind dat wij regels maken en dat mensen die regels dan vervolgens overtreden. Waarom houden we ons überhaupt aan die regels en waarom gaan sommige mensen eroverheen? Dat vond ik heel fascinerend. Daarbij komt kijken dat strafrecht eigenlijk om iets heel heftigs gaat als je erover nadenkt. Het gaat dingen zoals beroving of moord, dingen die we moreel gezien heel erg afkeuren. Vervolgens gaat daar een rechter naar kijken en kan die rechter zomaar bepalen dat je voor drie jaar geen invulling over je eigen leven hebt – je gaat gewoon zitten. Het feit dat de overheid zoveel macht heeft, heeft iets heel engs maar dat maakt het tegelijkertijd ook heel boeiend. Hoe die machten tegenover elkaar zitten, hoe er met die regels wordt geprobeerd de samenleving in te richten, maar ook de balans die wordt gezocht, dat vind ik allemaal heel interessant.
Ik ben Ruben en ik ben 23 jaar. Ik kom oorspronkelijk uit Amsterdam, maar ik woon nu al twee jaar in Den Haag. Ik ben in Leiden begonnen met criminologie in 2016, maar dat ging niet heel goed. Toen ben ik overgestapt op de rechtenstudie en dat ging gelijk een stuk beter. Uiteindelijk heb ik voor de master Straf- en strafprocesrecht gekozen ook omdat ik nog wel geïnteresseerd was in criminaliteit, maar dan in een veld dat mij meer lag dan criminologie.
Waarom strafrecht?
Toen ik een master ging kiezen, twijfelde ik tussen meerdere rechtsgebieden. Ik wist van een paar rechtsgebieden zeker dat ik ze niet wilde doen, maar ik bleef wel twijfelen tussen arbeidsrecht, civiel recht en strafrecht. Toen ik keek naar civiel recht, merkte ik dat ik mezelf niet echt in kon vinden in de materie. Ik had veel meer behoefte aan iets dat daadwerkelijk ging over individuen en minder over bedrijven en geld. De keuze tussen strafrecht en arbeidsrecht was uiteindelijk een kwestie van wat ik interessanter vond, en toen ben ik voor strafrecht gegaan.
Ik ben Irem Çakir, ik ben 23 jaar en ik doe op dit moment de masters Straf- en strafprocesrecht, en Ondernemingsrecht, en hoop beide in 2022 af te kunnen maken. Ik vind het leuk om te lezen, films te kijken, maar heb ook veel interesse in kunst. Vooral moderne kunstmusea vind ik heel interessant. Daarnaast dans ik graag als hobby. Ik kom uit Alkmaar maar heb mijn hele studietijd in Leiden gestudeerd en gewoond, en dit is nu mijn 6e jaar alweer. Ik heb tijdens mijn bachelor een bestuursjaar gedaan bij ELSA Leiden en daarnaast ook een halfjaar in Shanghai gestudeerd. Ook ben ik lid bij DAC. Sinds deze zomer woon ik voor de verandering in Den Haag, samen met een vriendin.
Ik ben tijdens mijn studie heel actief geweest bij de universiteit zelf. Zo heb ik 2 jaar LLP gegeven en ben ik student-assistent social media bij de faculteit. Dat vind ik heel leuk om te doen, want je ontdekt erdoor echt veel kanten van de faculteit. Bovendien wordt zo een creatieve outlet samengevoegd met rechten. Binnen deze rol heb ik bedacht dat een podcast leuk zou kunnen zijn voor de faculteit, en daar is het nu ook echt van gekomen! Ik ben daarom nu ook de host van de Leiden Law Cast. Zo kom je in contact met allerlei personen met je wie je normaal gesproken niet gelijk zo’n diepzinnig gesprek zou hebben, en dat is erg leuk.
Waarom strafrecht?
Toen ik begon met studeren, had ik bedacht dat het voor mij níét strafrecht zou worden, dat wist ik eigenlijk al zeker. Strafrecht vond ik wel heel interessant. Grote zaken in de media en ook strafrechtelijk georiënteerde films vond ik erg boeiend. Maar die vond ik dan vaak interessant als luisteraar of kijker, wat met veel emotie gepaard gaat. Ik dacht dat ik nooit de persoon kon zijn die binnen het strafrecht zou kunnen werken. Dan moet je veel meer rationeel denken, en eigenlijk dat emotionele gedeelte uitzetten. Tijdens de studie heb ik ontdekt dat ik het eigenlijk heel leuk vind en er ook helemaal niet zoveel moeite mee heb om die emotie uit te zetten. In tegendeel, dat voelde juist heel logisch om te doen. Toen ben ik dus van gedachten veranderd, maar heb ik alsnog lang getwijfeld. Gedurende mijn tijd in Shanghai kwam ik erachter dat ik rechtspersonen heel interessant vind, en zeker hoe we binnen het recht de rechtspersoon er zomaar in fietsen. Ze worden gelijkgesteld aan natuurlijke personen, maar soms ook weer niet. Ik dacht dat ik de combinatie met het strafrecht niet zou kunnen maken, maar toen ontdekte ik het bijzondere strafrecht. En zo kon de combinatie toch!
