Vertel eens wat over jezelf!
Mijn naam is Thinnart Platter en ik ben 21 jaar oud, momenteel zit ik in het derde jaar van mijn bachelor maar daar zal volgend jaar nog wel een vierde jaar bijkomen gezien ik nu een bestuursjaar doe bij de mooiste studievereniging van Leiden, Studiekring Over Strafrecht. Ik doe dit samen met mijn fantastische bestuursgenoten met wie ik een prachtig verenigingsjaar heb neergezet vol interessante en leerzame activiteiten. Mijn favoriete activiteit van dit jaar was de reis naar Dublin. Hier hebben we de typisch toeristische plaatsjes bezocht zoals de Temple Bar en St. Patricks Cathedral maar ook minder toegankelijke locaties zoals de maximum security prison Mountjoy. In deze gevangenis zit doorgaans de crème de la crème van de onderwereld. Hier hebben wij een rondleiding gekregen van de hoofdcipier door de gevangenis. Het indrukwekkendst vond ik The Hanging House. Dit was een apart gebouw op het gevangenisterrein waar vroeger de doodstraf werd voltrokken middels, je raad het al, ophanging. De laatste doodsstraf is daar in 1957 voltrokken en het voelt nog steeds grimmig als je daar naar binnen loopt. Als ik volgend jaar mijn vierde jaar in ga zou ik ook nog graag ergens tijd willen vinden om stage te lopen. Het lijkt mij enorm leerzaam maar ook motiverend om het recht in beweging te zien in plaats van dat het stil voor je neus in een boek staat. Als ik mijn bachelor heb afgerond dan wil ik graag de master strafrecht of de master arbeidsrecht doen. Ik denk dat ik ze sowieso allebei wil gaan doen maar over de volgorde ben ik nog niet uit.
Waarom ben jij rechten gaan studeren?
Mijn buurman zei vroeger vanaf jonge leeftijd al tegen mij dat ik advocaat moest worden omdat je dan veel geld zou verdienen. Ik wist natuurlijk nog helemaal niet wat een advocaat was en wat zo een iemand deed maar op een latere leeftijd ging ik mij daar toch meer in verdiepen. Na enig onderzoek leek mij dat wel wat en voelde ik daar wel wat bij. In groep 7 ging het beroep pas echt voor mij leven en dat zit als volgt. Naast de vakken taal, rekenen en schrijven hadden we natuurlijk ook ruimte voor vrije tijd. En er waren twee groepen kinderen die ‘bedrijfje’ aan het spelen waren en dat ging allemaal goed tot op zeker hoogte. Jaloers zoals kinderen zijn dacht het ene groepje dat het een goed plan was om de goederen van het andere groepje te kopiëren en na te maken. Dat leidde uiteindelijk tot veel heibel in de klas en de ene groep wilde de andere groep aanklagen. Iedereen wist van mij dat ik later advocaat wilde worden dus zij huurde mij in om hen te vertegenwoordigen. Toen de meester hier lucht van kreeg ging hij hier volledig in mee en besloot om een echte zitting te organiseren waar hij de wederpartij vertegenwoordigde. Wat er uiteindelijk van de zaak terecht is gekomen weet ik niet meer precies maar het was voor mij hét moment waarop ik voelde dat rechten en de advocatuur mij op het lijf geschreven is.
Wat vind je zo leuk aan het strafrecht?
Wat mij in eerste instantie heel erg aantrekt tot het strafrecht is dat het heel beeldend is en daarmee is voor mij ook de belevenis van het rechtsgebied heel anders. Het strafrecht is ook een rechtsgebied wat enorm veel emoties kan oproepen bij mensen bijvoorbeeld doordat men louter een krantenkop leest, dat fascineert mij enorm. Daarnaast heeft het natuurlijk een enorme impact op de maatschappij en mensenlevens. Zo kan iemand die bijvoorbeeld een geestesstoornis heeft via het strafrecht de juiste hulp krijgen die hij nodig heeft.
Op welke manier houd jij je naast je studie bezig met het strafrecht?
Naast mijn studie ben ik eigenlijk constant bezig met het stafrecht mede omdat ik natuurlijk in het bestuur van SOS zit maar ook zie ik het veel op mijn sociale media en ik luister veel podcasts over het strafrecht. Mijn favoriete podcasts zijn Napleiten en Pro Forma van Wouter Laumans en Christiaan Flokstra. Zij weten op een interessante manier ingewikkelde juridische kwesties te doorklieven en op een toegankelijke manier te bespreken.
Waar zie jij jezelf in de nabije toekomst?
Ik wil heel graag advocaat worden, maar waar en in welk rechtsgebied dat weet ik nog niet precies. Wellicht zou ik ook nog wel willen doceren aan de universiteit. Dan zou ik part-time advocaat zijn en part-time docent bijvoorbeeld. Ik vind het namelijk heel leuk om andere mensen voor de dingen te enthousiasmeren waar ik zelf ook enthousiast over ben en dit op een toegankelijke voor hen begrijpbare manier uit te leggen. En als ik heel ver in de toekomst kijk, dan zou ik misschien ook wel een carrièreswitch naar de rechterlijke macht kunnen maken.
Wat zou jij studeren als je geen rechten zou studeren?
Voordat ik ging kijken bij de open dag bij rechten heb ik eerst gekeken bij de studie kunstgeschiedenis. Ik heb namelijk ook een grote interesse in kunst en de geschiedenis die daarachter zit. Daarnaast vind ik de horeca ook een erg interessant vakgebied. Met vrienden maak ik ook altijd de grap: ‘Mocht de rechtenstudie niets worden dan kunnen we altijd nog een een Bed & Breakfast beginnen in Bulgarije.’ Maar wie weet wat de toekomst brengt. Ergens lijkt het mij ook erg idyllisch om een klein restaurant op het Franse of Italiaanse platteland te hebben waar mensen van heinde en ver komen om bij jou te eten.
Op het moment dat jij advocaat bent, zouden er dan zaken zijn die jij niet zou willen behandelen?
In eerste instantie zouden er geen zaken zijn die ik niet zou willen behandelen, afgezien van zaken die mij zouden raken in de persoonlijke sfeer. Ik denk echter dat op het moment dat je een dossier op je bureau krijgt waarin zeer grafisch beeldmateriaal zit, betreffende bijvoorbeeld kindermisbruik, je hier anders over gaat denken. Tijdens een lezing met Peter Plasman gaf hij ook de opdracht aan de mensen die in de zaal zaten om goed na te denken over de vraag of je het strafrecht wel echt in wil. Het kan een heftig rechtsgebied zijn waarbij je veel mee naar huis kunt nemen. Dat zijn wel dingen waar je rekening mee moet houden. Anderzijds leert het je wel om je gevoel uit te zetten en jouw eigen persoon te scheiden van de zaak. Een belangrijke kwaliteit van een advocaat in mijn ogen.